06 november 2018
Maaien
Het was net zeven uur, maar ik zat al met een dochter aan de telefoon. Ik zag uit mijn ooghoeken echtgenoot richting het huis van onze huurbaas lopen, maar nam aan dat hij gewoon een praatje ging maken. Het leven begint hier vroeg, voordat het heet wordt.
Maar hij kwam terug met een bosmaaier. En begon toen ook maar direct te maaien. Ik deed de ramen en deuren dicht en legde aan dochter uit dat haar vader de muggen zat was. Ik ook, daarom nam ik de herrie voor lief.
Het terrein voor ons appartementje hoort eigenlijk bedekt te zijn met witte kiezelstenen. Heel mooi en praktisch, maar dat moet je wel bijhouden. En dat heeft men niet gedaan. Dus groeit er gras en een raar kruipend plantje. Meestal is het vrij laag en dan is het geen probleem, maar door de regen van de afgelopen tijd was het enorm omhoog geschoten. En dat vinden muggen erg fijn. Die gaan in de schaduw onder die plantjes wonen en zijn erg gecharmeerd van het ochtendbuffet dat zich 's ochtends om zes uur presenteert. Als wij buiten gaan zitten dus.
Wij vinden dat minder fijn. Gelukkig zijn het alleen maar kleine muggen, dat scheelt. Sinds we in 2014 Chikungunya opliepen (en het halve eiland met ons) zijn we vooral bang voor tijgermuggen. Want hoewel we nu immuun zijn voor deze speciale vorm van dat virus, zijn er nog wel meer virussen die overgebracht worden door muggen. Van al die ziektes wordt gezegd dat het maar een week of twee duurt. Maar ja, dat zeiden ze van Chikungunya ook. Helaas behoorden wij tot de pechvogels die twee jaar lang met gewrichtspijnen hebben getobd.
Muggen vinden we dus nare beesten. En hoewel je went aan de jeuk van die kleine, is het toch een vervelend gevoel. Bovendien zijn het er erg veel nu. We wisselen een natuurlijke olie die ze redelijk tegenhoudt af met ventilators die ze weg zouden moeten blazen. Want maandenlang dagelijks smeren met DEET is zeer slecht voor je gezondheid.
Maar het allerbeste is gewoon zorgen dat er minder muggen zijn. En daarom moest er dus gemaaid worden. Om zeven uur 's ochtends. Maar dat nam niemand ons kwalijk. Sterker nog, de bovenbuurman kwam helpen met opruimen en twee huizen verder hoorde ik een kwartiertje later nóg een bosmaaier aanschakelen...
foto van pexels.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ik word vooral gek van het geluid van muggen. Dat kan me echt tot wanhoop drijven want ik kan dan niet slapen. Ze mogen me lek prikken als ze het maar in stilte doen....
BeantwoordenVerwijderennicole@huisvlijt
Ja, dat gezoem bij je oor... verschrikkelijk. Gelukkig hebben ze een hekel aan de airco, dus 's nachts hebben we hier weinig last.
Verwijderen