23 oktober 2018

Jetlag



Je zou denken dat we deze keer nauwelijks een jetlag hadden. Tenslotte was het al de derde keer dit jaar dat we naar Curaçao reisden en we waren amper drie maanden in Nederland geweest. Ik ging er dus ook vanuit dat ik na één dagje acclimatiseren weer up and running zou zijn.
Tja. Verkeerd gedacht. We kwamen woensdag aan en op zondag begon ik pas weer een beetje mens te worden. Zaterdagnacht was de eerste nacht waarin ik niet om twee uur (acht uur 's ochtends Nederlandse tijd) wakker werd, om dan vervolgens niet meer in slaap te kunnen komen. Zondag was ook de eerste dag waarop ik niet voortdurend honger had. Daarna werd het langzaam steeds beter. Mijn lichaam was eindelijk ook op Curaçao aangekomen.
Het blijft lastig, zo'n tijdsverschil, ook als je jetlag voorbij is. Ik wéét precies hoeveel het scheelt, maar het dringt niet altijd helemaal tot me door. Als ik 's ochtends vroeg achter mijn computer schuif, duurt het altijd even voor ik besef dat het in Nederland al middag is. Moet ik mee leren omgaan.
Telefonische contacten met het thuisfront zijn ook best lastig. Een van de dochters belt vaak voor ze aan haar middagdienst begint. Die moet ik dus soms afkappen met de mededeling dat ik echt moet gaan ontbijten omdat ik van mijn graatje val. Ze mág zo vroeg bellen van ons (we staan om zes uur op), maar omdat zij dan inmiddels al geluncht heeft, komt mijn ontbijtopmerking altijd even heel vreemd over. Andersom wil ik nog weleens wachten met appjes sturen tot ik klaar ben met werken. Om een uur of vijf dus. Maar dan is het in Nederland al elf uur 's avonds en krijg ik van niemand meer antwoord. Of hoogstens een korte reactie, gevolgd door 'Welterusten'. Op zo'n moment besef ik pas goed dat we echt ver weg zitten.
Gelukkig zitten jullie daar na komend weekend met z'n allen weer in de wintertijd. Hier doen we niet aan klokken verzetten, dus dan is het maar vijf uur vroeger. En als ik het voor het zeggen had, bleef het ook wintertijd. Als ik zelf in Nederland ben, vind ik dat ook het prettigst, want het voelt het natuurlijkst met zonsopkomst en -ondergang. Maar als ik op Curaçao zit, scheelt het toch mooi een uur tijdsverschil en dan lijkt het ineens iets minder ver weg...

(foto van Pexels.com)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat leuk dat je wilt reageren!
Ik lees alle reacties en meestal antwoord ik ook, al kan dat soms een paar dagen duren.