30 oktober 2018
Op huizenjacht
In de bijna dertig jaar van ons huwelijk zijn wij eigenlijk nooit echt op huizenjacht geweest. We zijn best vaak verhuisd, maar meestal was het een kwestie van 'er tegenaan lopen'.
Maar nu zijn we serieus op jacht. Inmiddels weten we dat de hele goedkope huizen ons simpelweg niet gegund worden (dat is een heel ander, triest verhaal en inderdaad pure discriminatie, maar je doet er niets tegen). En als we dan verplicht zijn een duurder huis te kopen, moet het commercieel wel interessant zijn. Een opknapper die we indien nodig voor meer geld kunnen verkopen, of een huis met appartementen die verhuurd kunnen worden.
En dus reden we op een zaterdag veertien adressen af om alvast een eerste indruk op te doen voor we een afspraak met de makelaar zouden maken. Het was een leerzaam dagje. We reden het hele eiland over en kwamen tot wonderlijke inzichten. Het eerste huis op de lijst kreeg bijvoorbeeld in eerste instantie een groot groen uitroepteken. Maar aan het eind van de dag zetten we er een groot rood kruis doorheen. Het vierde huis daarentegen kreeg direct een rood kruis, maar is nu het enige huis waarvoor we een afspraak willen gaan maken. We kwamen na een dagje huizen kijken namelijk tot de conclusie dat we het liefst willen wonen in een huis met wat grond eromheen dat niet te ver van de stad ligt. Die combinatie is nog niet heel simpel te vinden, zeker niet in onze prijsklasse. Curaçaoënaars leven graag binnen en bouwen dus als ze er het geld voor hebben hun kavels helemaal vol met enorme huizen. En wij, rare Nederlanders, willen juist zoveel mogelijk buiten zijn, onder een grote porch, of een palapa in de tuin. Dat ene huis ligt in een wijk die gebouwd is voor en door Nederlanders (door Shell in de jaren '50 en '60) en dat zou weleens de reden kunnen zijn dat de huizen die daar staan precies zijn wat wij bedoelen. Ze zijn alleen aan de dure kant voor ons, dus we gaan voor iets dat een beetje werk nodig heeft.
Dat vinden we niet erg. Tenslotte kun je niet de rest van je leven alleen maar op het strand liggen. Hoewel ik daar nu wel naar kan verlangen. Van veertien adressen niet alleen opzoeken, maar in gedachten ook die huizen helemaal inrichten en er gaan wonen wordt je namelijk best moe...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
14 huizen bekeken! Dat is heel wat. Ik kan me goed voorstellen dat je ook wat buitenruimte wilt trouwens.
BeantwoordenVerwijderenJa, dat is voor ons wel een vereiste, we zijn bijna heel de dag buiten. Wat hier gezien wordt als typisch Nederlands gedrag, trouwens ;-)
VerwijderenHm.... en wat meer in het buiten gebied? Bij de ronde klip? Zijn leuke bungalows?
BeantwoordenVerwijderenDat is iets boven ons budget, helaas. Maar we kijken overal, zowel in de stad als daarbuiten. En Westpunt blijft toch ook trekken, ondanks de afstand (zo mooi daar!).
Verwijderen