Eeuwigheid

'Die keukens bouwen ze hier voor de eeuwigheid,' zei een kenner. En hij had gelijk. De keuken in ons nieuwe huis is er eentje die niet zomaar instort. Opgebouwd uit betonblokken, met massief houten deuren en lades. Zelfs het aanrechtblad is van beton. De tegeltjes die daarop zitten zijn niet echt mijn smaak, maar die kun je er simpel afbikken en vervangen. Nou ja, simpel... Het is in ieder geval te doen. Ooit, want voorlopig was ik heel erg blij met mijn enorm grote keuken en het fantastische uitzicht.
Ik was een weekje in Nederland toen echtgenoot me een foto van een lopende keukenkraan en een opgewonden appje stuurde. “We hebben water!”
Dat was inderdaad een mijlpaal. Schoonmaken zonder te piekeren over de voorraad water. Hoe heerlijk is dat?
Dus schrobde en boende ik erop los zodra ik weer op het eiland en in ons huis was. De roestvrijstalen wasbak had wat rare vlekken, maar ik had schuurmiddel, schuursponsjes en zelfs speciaal poetsmiddel om roestvrij staal schoon te krijgen. Dat moest goed komen.
Toen de wasbak glansde, begon ik aan de kastjes. In het gootsteenkastje raakte ik het slangetje van de overloop met mijn doekje. Het bleek zo oud te zijn dat het spontaan verbrokkelde.
Geen nood, dacht ik. Gewoon die bak niet te vol doen. Maar zo werkt dat niet. Als het chiffon vol liep, kwam het water er via dat kapotte slangetje uit.
Een nieuwe overloopset bleek niet verkrijgbaar, maar we rommelden wat met een wasmachineslang die natuurlijk net niet paste en wat rubbers tot het dicht was. Ik draaide de kraan open om het te testen en keek onder de gootsteen. Helaas, toch nog druppels. Draaide de kraan dicht en realiseerde me dat die druppels wel op een rare plek zaten. Ging nog eens onder de gootsteen kijken en realiseerde me dat er gaatjes in het roestvrij staal zaten. Dat was ons niet eerder opgevallen, maar waarschijnlijk had ik het vuil er daarnet uitgepoetst.
De bouwers van onze keuken hadden zich niet gerealiseerd dat roestvrij staal geen eeuwigheid meegaat. De bak is in het beton van het aanrechtblad gegoten. Vervangen is dus niet gemakkelijk.
Dan die hele keuken er maar uitslaan en een nieuwe keuken plaatsen? We overwogen het wel even. Maar dat kostte ten eerste veel geld en ten tweede tijd, wat we beide al behoorlijk tekort hadden. En dan heb ik het nog niet over de energie die erin gaat zitten om zo'n betonnen keukenblok te verwijderen.
Gelukkig bleek er een oplossing te zijn. Dichtsmeren met siliconenkit kan werken voor kleinere gaatjes en als dat niet helpt, bestaat er kneedbaar metaal.
De siliconenkit werkte. In ieder geval voorlopig. Maar een eeuwigheid redden we er niet mee en ik betwijfel zelfs of deze oplossing het jaren volhoudt. We gaan dus maar vast sparen voor een nieuwe keuken...

p.s. dit is mijn laatste stukje deze zomer. De komende weken gaan we keihard werken om de laatste puntjes op de i zetten voor de verhuizing naar het nieuwe huis. Begin september hoop ik jullie vanuit mijn nieuwe huis weer wekelijks van updates en stukjes te voorzien. Fijne vakantie allemaal!

p.p.s.  bonus foto's: de keuken begint al ergens op te lijken (als je het niet aanwezige plafond netjes buiten de foto houdt)