Twee emmertjes

Ik betrapte mezelf erop dat ik 'Twee emmertjes water halen' liep te zingen.
Hoewel inmiddels de aanvraag om ons huis aan te sluiten op elektra en water ingediend was, begon de watersituatie nogal nijpend te worden. Toen we het kochten, stond er een vat met een kuub water op de porch en daarnaast nog een ton met ruim 200 liter. Genoeg om het ergste vuil mee weg te boenen en het buitentoilet mee te spoelen. Maar toen men eenmaal begon aan de bouw van onze nieuwe beerput ging het ineens hard. Want daar is beton en cement voor nodig en dat maak je nu eenmaal met water. We zagen het peil ineens wel erg snel dalen.
Dus overlegden we met onze huisbaas en reden we die donderdag twee keer met zo'n 200 liter vat in de aanhanger op en neer naar het nieuwe huis. Omdat het huis hoger ligt dan de hoogste plek waar je met auto en aanhanger kunt komen (mede doordat de beerput-in-aanbouw in de weg lag), moesten we vervolgens dat vat leegscheppen met emmertjes en die in de grote watercontainer legen.
'Geen sportschool nodig!' roep ik in zo'n geval. In totaal ben ik zestien keer met twee emmertjes die acht treden opgeklommen. De eerste acht keer vielen mee, want dat was tamelijk vroeg in de ochtend. De tweede ronde was midden op de dag. Niet het juiste moment voor lichamelijke inspanning, maar het was nu eenmaal nodig.
De 'meisjes op de klompen' in het liedje hadden het niet veel gemakkelijker dan ik op mijn versleten slippers, bedacht ik, terwijl ik heen en weer liep. Maar het was nog altijd gemakkelijker dan zoveel Afrikaanse vrouwen het hebben, die dagelijks uren lopen voor een paar liter water. Dan was dit eigenlijk gewoon een luxeprobleem, want over een paar weken hebben we gewoon stromend water uit de kraan. Wel een stuk duurder dan in Nederland, dus regenwater opvangen en zuinigdoen is hier noodzaak. Die beerput is alleen voor het toilet. Al het andere gebruikte water gaat straks naar de planten of gaat pas de beerput in als we het gebruikt hebben om het toilet te spoelen.
We zaten nog na te hijgen van het sjouwen toen er bezoek kwam met fijn nieuws. Als we meer water nodig hebben, mogen we dat – tegen vergoeding, want zoals gezegd, water is hier duur - met een tuinslang bij het appartementencomplex van de buren vandaan halen. Het gesjouw met emmertjes water is hierbij dus niet meer nodig. Dat is een opluchting.
En nu maar hopen dat we snel ons eigen water zullen hebben. Je komt er op deze manier wel achter hoe belangrijk dit soort basisvoorzieningen eigenlijk zijn...

p.s. wegens persoonlijke omstandigheden zal ik de komende tijd weinig online zijn. Ik zal dus waarschijnlijk niet zo snel en actief reageren als ik normaal wel probeer te doen.