11 december 2018
Jetlag
Het nare van een jetlag is dat je nooit weet hoe erg en op welke manier hij toe zal slaan. Dát je hem krijgt is zeker, maar soms valt het erg mee.
Je zou denken dat je lichaam went aan al die tijdsverschillen. Dit was al de derde keer dit jaar dat we uit Curaçao terugkwamen, dus ik ging er eigenlijk vanuit dat ik er deze keer vrij gemakkelijk doorheen zou komen en dan volop in de decemberdrukte kon springen.
Tja. Ik had het een beetje te positief ingeschat.
Het gekke is dat het juist erger werd naarmate we langer in Nederland waren. We kwamen op woensdag aan. De eerste dagen ging het redelijk, maar maandag was een ramp.
Echtgenoot sprong vrolijk zijn bed uit toen de wekker ging, maar ik trok de dekens over mijn hoofd en had het gevoel dat het nog midden in de nacht was. Ik deed heel rare dingen op een rotonde omdat ik er wel aan dacht te schakelen (op Curaçao reden we in een automaat) maar totaal vergat de koppeling in te trappen. In de praktijk zet je de auto dan in zijn vrij en verder gebeurt er weinig als je aan de pook trekt of het gas intrapt.
Voor ik wegging moest ik de pincode van de zakelijke pas opzoeken, want ik wist hem ineens niet meer, terwijl ik hem 's ochtends nog gebruikt had. En toen ik in de winkel stond, was ik het weer kwijt.
Gelukkig was het jongetje dat daar me hielp ook niet helemaal helder. Hij stelde voor het onderdeel dat niet leverbaar was te bestellen, thuis te laten bezorgen en vooruit te betalen. Dat leek mij ook de gemakkelijkste oplossing, dus ik zei ja. Waarna bleek dat hij helemaal niet wist hoe hij dat moest doen. En de collega die hem aanwijzingen gaf liep na iedere handeling naar achteren en moest dan opnieuw geroepen worden voor de volgende stap.
Je zou maar haast hebben.
En dat had ik, want mijn plan om rustig boodschappen en Sintinkopen te doen was door een spoedgeval bij een klant van echtgenoot veranderd in op de terugweg even snel een winkelcentrum induiken omdat ik toch wat onderdelen moest halen.
Maar gelukkig had ik een jetlag en was ik veel te slaperig om me daar echt over op te winden...
(foto van Pexels.com)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Gelukkig dat je door de jetlag te suf was om je te ergeren ; )
BeantwoordenVerwijderenPrecies, zo had ik er toch nog voordeel van ;-)
VerwijderenOh ja, ik had ook een vreselijke jetlag van en terug naar New Zeeland. Dan ben je echt jezelf kwijt.
BeantwoordenVerwijderenDat is een goede omschrijving, jezelf kwijt zijn. Zo voelt het inderdaad!
Verwijderen