Oké, we zijn dol op Shete Boka en Watamula, die tellen wel mee. En we gaan ook regelmatig naar het strand. Maar de struisvogelfarm, de aloë vera kwekerij, Landhuis Knip, de Christoffelberg...
Tot mijn spijt moet ik bekennen dat het daar nog steeds niet van gekomen is.
Maar omdat een van de dochters een paar weken bij ons logeerde, hebben we in ieder geval één van de toeristische attracties gedaan.
Voor het eerst in al die tijd die wij al op het eiland doorgebracht hebben, maakten we een boottocht naar Klein Curaçao. Dat is een onbewoond eilandje ten oosten van Curaçao, dat op de vlag gesymboliseerd wordt door de kleine ster. De boot vertrekt dan ook vanuit het oosten. Aangezien wij in het uiterste westen wonen, moesten we er héél vroeg voor op. Maar dat was het wel waard.
De boottocht was fijn en we zagen eindelijk Oostpunt. Daar kun je namelijk over land niet komen. Eenmaal op volle zee zagen we een dolfijn zwemmen en dat was ook geweldig.
Als ik heel eerlijk ben, viel het eilandje me in eerste instantie een beetje tegen. Men had het enorm opgehemeld. “Een echt bounty-eiland, met witte stranden en palmbomen.” Dat was het ook, maar het zag er eigenlijk niet zo heel anders uit dan mijn favoriete stranden op het grote eiland.
Wat wel weer fijn was, was dat je er niet áf kon voor de boot weer vertrok. Ik moest dus wel rust houden. Op een bedje liggen en een beetje mijmeren. Je kón wel een wandeling maken naar de vuurtoren, maar daar hadden we geen zin in. En die bedjes waren er toch, want bij Mermaid Boattrips hebben ze een eigen strandhuis met bedjes, schaduwplekken en (ook niet onbelangrijk) toiletten.
We kregen als lunch een heerlijke barbecue. Complimenten voor de organisatie, die zorgden voor eten dat de dochter en ik mogen hebben – we hebben allebei nogal wat allergieën. Wat wel grappig is, is dat iedereen er vanuit gaat dat we ook qua hoeveelheid weinig eten. Integendeel, eigenlijk. We hadden dus best ieder twee stukken kip gelust. Maar verder was het perfect geregeld.
De dochter ging snorkelen en echtgenoot en ik vielen in slaap. En toen was het alweer tijd om naar huis te gaan.
Voor we vertrokken genoten we nog even van een paar schildpadden die naast de boot zwommen. Onderweg zagen we vliegende vissen. Geen dolfijnen meer, helaas, maar een mens kan niet álles hebben.
p.s. deze post is niet gesponsord, maar wat mij betreft is deze boottocht met Mermaid Boattrips absoluut een aanrader
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat leuk dat je wilt reageren!
Ik lees alle reacties en meestal antwoord ik ook, al kan dat soms een paar dagen duren.