14 mei 2020

Kaalgevreten



Sinds we in dit huis wonen, zijn we voortdurend in gevecht geweest met dieren. Vleermuizen, kakkerlakken, mieren... De meeste zijn op mijn blog de revue wel gepasseerd.Nu heb ik weer nieuwe vijanden.
Ik heb enorm veel foto’s in mijn archief van van de indrukwekkende leguaan en ik was ook altijd wel gecharmeerd van die schattige kleine salamanders die je hier veel ziet. Ook de vogels die hier dagelijks rondvliegen en concerten geven vond ik fantastisch. Maar nu vind ik ze niet zo leuk meer.

Een half jaar geleden stopte ik wat zaadjes van een papaja in potten. Dat werkte prima. In een mum van tijd had ik plantjes en toen ik die in grote potten gezet had, begonnen ze al snel op boompjes te lijken. Ik hakte en knipte en groef doornstruiken uit tot ik een stuk tuin had waar ik mijn tropische boomgaard wilde planten, hakte nog wat meer in de rotsachtige bodem en plantte uiteindelijk zes papajabomen. Daarna liep ik nog maandenlang bijna dagelijks met gietertjes rond om mijn bomen te begieten. Ze groeiden niet erg snel, maar een mens moet geduld hebben met dit soort dingen. Dacht ik.

Op Facebook zag ik foto’s verschijnen van papajabomen van zes maanden oud, die vol hingen met vruchten. O. Ik keek nog eens goed naar de mijne. Daar was ondertussen niet veel meer van over. Al het blad viel eraf. Ik dacht eerst door droogte, vandaar die gieters. Maar het werd eigenlijk alleen maar erger. Sinds afgelopen maand zijn mijn bomen, die eens zo veelbelovend groen waren, niets meer dan stokken. Af en toe lopen ze een beetje uit, maar de volgende ochtend zijn ze weer kaal.

De meningen over wie het gedaan heeft, zijn verdeeld. Leguanen, vogels, salamanders? Ik vermoed dat het een gezamenlijke actie is. Netten helpen namelijk ook niet. Ik heb de boom die er nog het gezondst uitzag weer in een pot gezet, dicht bij het huis met een net erover. Nu komt er wel blad aan, maar het wordt nog steeds aangevreten. Dat zullen die schattige kleine salamanders wel zijn, denk ik. Die kruipen overal tussendoor. Gelukkig zijn ze zo klein dat ze niet de hele boom kaal eten, dus ik heb hoop dat deze het gaat redden. Voorlopig laat ik hem dus maar in de pot staan, naast het huis. Kijken of ik op die manier over een tijdje wel mijn eigen papaja’s kan oogsten.

En die boomgaard? Geef ik dat idee op? Natuurlijk niet! Tuinieren is voor mij altijd een kwestie geweest van uitproberen en doen wat werkt. Papajas werken dus duidelijk niet, maar mijn bananenboom doet het wel. Die lusten ze niet. Langzaam, maar gestaag groeit mijn zielige stek met een half blad die ik twee maanden geleden op de markt kocht. Ik heb nu anderhalf blad, dus over een paar jaar zou ik toch bananen moeten hebben.
We hebben al vier palmboompjes zelf opgekweekt uit kokosnoten en die doen het prima. Ik ga ook nog een poging doen met de avocadobomen die al opgekomen zijn en de mangopitten die ik net geplant heb. Ananas lusten ze vast ook niet (je kunt de top van een verse ananas laten wortelen en daar groeit dan weer een nieuwe ananas uit) en dan kan ik verder nog experimenteren met kashu (java appels), limoen, zuurzak, dragonfruit en weet ik veel wat nog meer.
Keuze zat. Ik ben nog maar net begonnen…


foto: een van mijn papajabomen vóór ik hem in de tuin zette. Al het blad is er nu dus af.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat leuk dat je wilt reageren!
Ik lees alle reacties en meestal antwoord ik ook, al kan dat soms een paar dagen duren.