Het is gek hoe snel je went aan schaarste.
Dat bedacht ik toen ik vorige week mijn rondje supermarkten deed. Ik ging er namelijk al vanuit dat ik mijn normale hoeveelheid eieren bij drie verschillende supermarkten moest halen, omdat ze al een paar weken een “één doos per klant” beleid hebben.
Even tussendoor: ja, wij eten veel eieren. En ja, ik weet dat daar gezondheidsrisico’s aankleven. En ik besef ook dat het niet eerlijk is om bij schaarste toch nog zoveel te kopen. Maar wij hebben zoveel voedselallergieën/gevoeligheden, dat eieren voor ons een heel belangrijk onderdeel van ons voedingspatroon zijn. Maar dat terzijde.
Bij Van der Tweel viel het me op dat het bordje weg was. Wacht even. Echt waar? Jazeker! Volle schappen en geen beperking meer. Eierschaarste voorbij blijkbaar. Fijn! Ik kocht dus geen eieren bij Van der Tweel.
Ik hoor de lezer denken: huh? Je kocht géén eieren?
Tja. Van der Tweel is wat prijziger dan de andere supermarkten. Ik ga erheen omdat ze bepaalde producten hebben die ik nergens anders kan krijgen, maar goedkoop zijn ze niet. Van der Tweel was overigens vroeger Albert Heijn en ze hebben nog grotendeels dezelfde artikelen. Grappig genoeg doe ik in Nederland precies hetzelfde. Naar de AH voor een paar specifieke dingen en voor de rest naar de betaalbare supermarkt. Even tussendoor: ja, wij eten veel eieren. En ja, ik weet dat daar gezondheidsrisico’s aankleven. En ik besef ook dat het niet eerlijk is om bij schaarste toch nog zoveel te kopen. Maar wij hebben zoveel voedselallergieën/gevoeligheden, dat eieren voor ons een heel belangrijk onderdeel van ons voedingspatroon zijn. Maar dat terzijde.
Bij Van der Tweel viel het me op dat het bordje weg was. Wacht even. Echt waar? Jazeker! Volle schappen en geen beperking meer. Eierschaarste voorbij blijkbaar. Fijn! Ik kocht dus geen eieren bij Van der Tweel.
Ik hoor de lezer denken: huh? Je kocht géén eieren?
Ik reed dus vrolijk naar Centrum, waar ik het leeuwendeel van mijn boodschappen haal, en nam gemakshalve aan dat ik daar nu al mijn eieren voor de week kon halen. En inderdaad, ook daar was het bordje “één doos per klant” weg.
Er hing alleen wel een ander bordje, op een leeg schap: “wij hebben geen eieren”.
O. Had ik weer. Had ik nou toch die duurdere eieren maar gekocht. Een half uur terugrijden over de brug dan maar? Of eerst Esperamos proberen? Aangezien Esperamos dichterbij was, koos ik die optie. En gelukkig hadden ze daar ook gewoon eieren. Zonder beperking.
Maar nu vraag ik me al een paar dagen af: wat ging er mis bij Centrum? Was de inkoper vergeten eieren te bestellen en visten ze toen achter het net? Of waren de vaste klanten zo blij dat er weer eieren waren dat ze maar meteen dubbele hoeveelheden gehamsterd hadden? Of waren er zoveel Amerikaanse toeristen (die zijn in opmars hier) dat de eieren sowieso harder dan verwacht gingen? Want in Amerika schijnt ook iets met eieren aan de hand te zijn; ik lees regelmatig commentaar over de prijs ervan. Die schijnt belachelijk hoog te zijn. Dus misschien zijn die Amerikanen hier helemaal los gegaan met eieren omdat het bij hun thuis zo duur is. Dan hebben ze niet goed op de prijskaartjes gekeken, want hier is de prijs ook niet mals.
Nou ja, wat doet het er ook toe. Ik heb weer genoeg eieren tot mijn volgende boodschappenrondje. En we zien wel hoe de zaken er dan weer voorstaan.
Dat houdt het leven avontuurlijk, zullen we maar denken.
Ook hier zijn de eieren schreeuwend duur.
BeantwoordenVerwijderenDaarom gaan we naar de boer. Sommige boeren hebben eierautomaten (zoals vroeger de snackbar die had) en daar is de prijs nog redelijk en zeker vergeleken bij de supermarkt.
De prijs van eieren boeit me persoonlijk minder want sedert een 3-tal jaren hebben we drie eigen legkippen. Naast onze woning hebben deze de beschikking over een grasveldje van pakweg 3 bij 50 meter. Ze krijgen uitsluitend biologisch voer en voor het overige eten ze vooral onze (óók biologische) etensresten. Géén gekookte, gebraden of verpakte spullen trouwens! In het buitengebied van onze gemeente (pal op de grens met Wallonië) bezitten we een boomgaard van 2000 vierkante meters met biologische moestuin. De kippen hebben ook daar meerdere maanden gebivakkeerd, maar ik moest wel elke ochtend en avond 8 km. fietsen om ze in en uit hun nachtverblijf te laten. Wat ik eigenlijk wil zeggen: je hoort tegenwoordig zoveel over manipulatie van voedsel en prijzen, dat dit voor onze een zeer bewuste keuze is geweest. Voor de kosten hoef je het overigens niet écht te doen, maar je weet wel wát je eet, en het is voor mij persoonlijk een mooi tijdverdrijf (70+ en alle tijd van de wereld). Zie ook: https://groenkost.blogspot.com/
BeantwoordenVerwijderen