Een weekje Nederland

Ik was echt van plan om regelmatig een stukje op mijn blog te plaatsen. Maar het liep weer eens anders.
We waren een weekje in Nederland. En dat was een beetje (ha!) drukker dan ik verwacht had.
Een week is eigenlijk belachelijk kort, zeker als je de ticketprijs in je achterhoofd houdt. Maar omdat dit toch een extra bezoekje was (wegens dringend onderhoud aan het vakantiehuisje) wilden eens uitproberen of het werkte. Want normaal gesproken gaan we drie weken, maar dan brengen we nog best veel tijd door in het vakantiehuisje, met z’n tweetjes. En dat is best leuk, maar we hebben een heel fijn eigen huis, waar we nog heel veel te doen hebben.
Eén weekje Nederland leek precies genoeg. Ik had alles heel netjes gepland. Zondag was onze aankomstdag. Die schrijven we altijd helemaal af; na een zo goed als slapeloze nacht in het vliegtuig en met een enorme jetlag zijn we nergens meer toe in staat. Hoewel… toen we vorig jaar halsoverkop naar Nederland vlogen omdat mijn vader er heel slecht aan toe was, hebben we direct na aankomst het halve land doorkruist om hem te bezoeken. Met een beetje adrenaline kun je een hoop. Maar aan te raden is het niet, dus normaal gesproken schrappen we de aankomstdag als mogelijke afspraakdag.
De dag na aankomst gaat het ’s ochtends altijd redelijk goed, maar halverwege de middag knappen we af. Niet echt geweldig voor familiebezoek dus, maar wel prima geschikt om boodschappen te doen en alvast de benodigde klusmaterialen te halen. De rest van de week was volgeboekt, maar met steeds maar één afspraak per dag, zodat we ook tijd hadden voor het huisje. Dinsdagavond naar M, woensdagochtend naar D, donderdagmiddag naar E en vrijdagochtend naar mijn vader. Zaterdagmiddag zouden alle kinderen bij ons komen en dan zondag weer naar huis. Waar we dan uitgerust aan zouden komen, want we hadden alles heerlijk ruim gepland. Prima bedacht toch?
Maandagmiddag leek alles heel soepel te gaan. Echtgenoot controleerde de gasleiding buiten en constateerde dat er toch echt geen lek was. Hij behandelde de leiding, zodat die niet kon gaan roesten en besloot daarna dat hij nog genoeg energie had om plankjes te maken voor het keukenkastje waar vroeger de geiser hing. Die hing daar niet meer, omdat we in mei centrale verwarming mét warm water geïnstalleerd hebben en ik kon die bergruimte goed gebruiken.
Ik was er dus blij mee en richtte de kast meteen in. Maar toen ik een half uur later thee wilde zetten en een beker uit die kast pakte, rook ik gas. Er bleek een lekkage te zitten in de originele aansluiting (dus niet in het deel dat echtgenoot had aangebracht) en om daarbij te kunnen, moest het kastje eraf. Het kastje bleek tijdens de bouw van buitenaf, maar voor de afwerking erop ging, vastgezet te zijn. Er moest een breekijzer aan te pas komen, maar die hadden we niet. Dus gebruikten we een hamer, een grote schroevendraaier en de decoupeerzaag. Die laatste schoot uit en raakte de waterleiding. En om die te kunnen repareren, moest een deel van de muurafwerking eraf.
Nou ja, om een toch al te lang verhaal niet nog langer te maken: we zijn de rest van de week, tussen de familiebezoekjes door, keihard bezig geweest om alles weer netjes af te werken en kwamen zondagavond dus uitgeput weer in ons eigen huis aan. Waarna de tweede jetlag extra hard toesloeg. Vandaag (donderdag) heb ik eindelijk het gevoel dat ik weer een beetje mens wordt (een mens dat stukjes kan schrijven zelfs).
Zoals ik in het begin al zei: dit weekje Nederland was een test. En de grote vraag is nu: doen we dit nog een keer? Het was wel heerlijk om zo snel weer thuis te zijn. Alle planten waren nog vrolijk en het huis was niet extreem stoffig of muf. Ik kan me – ondanks de vermoeidheid en de jetlags – van ieder bezoekje en alle gesprekken nog heel wat details herinneren. Dat heb ik wel eens anders meegemaakt. En we hebben intens genoten van onze kleinzoon. Dat hij besloot dat ons bezoekje een leuk moment was om voor het eerst te zwaaien, was een leuke bonus. Dus dat zit allemaal wel goed.
Misschien gaan we volgend jaar nog een weekje Nederland proberen. Maar dan zonder gaslek of andere dringende klussen.

Voor (nog met het bewuste bovenkastje (links op de foto):

Tijdens (doorgesneden waterleiding):

 Na (keurig afgewerkt):