Lekker bezig

 

Gisteren heb ik heerlijk het huishouden gedaan. Natuurlijk doe ik dat altijd wel, maar er zit verschil tussen “met tegenzin het hoognodige doen” en “lekker bezig zijn”.
De afgelopen weken waren niet bepaald productief. Zei ik de vorige keer nog optimistisch dat ik weer een beetje mens begon te worden na een zware jetlag? Nou, dat had ik verkeerd gedacht. Griep, extreme luchtvochtigheid en daarna onweersbuien en regen zorgden nou niet bepaald voor een goede basis om hard aan de slag te gaan in huis of tuin en nadenken lukte ook al niet echt. Maar het lijkt nu echt goed te komen. Of heb ik het ongeluk zojuist weer over me afgeroepen?
Nah, daar geloof ik niet in. De week begon in ieder geval goed.
Ik heb min of meer een maandagroutine, gebaseerd op Flylady’s Home Blessing, maar de laatste tijd kwam daar niet veel van. Ik deed maar zo’n beetje wat nodig was, maar als het even kon ook echt niet meer. Nu begon ik met het hoognodige, maar ging daarna fluitend verder met de rest. Ik begon met de slaapkamer. Vanwege echtgenoots longen is het belangrijk ik daar wekelijks het bed verschoon, het filter van de airco stofvrij maak, het bed afstof en de vloeren zuig en dweil. Nu denk je misschien: en de rest van de meubels? Die hebben we niet. Er staat letterlijk alleen een bed. Dat scheelt enorm in schuilplaatsen voor muggen, kakkerlakken en schorpioenen. De rest van het huis is gezellig ingericht, maar in de slaapkamer wil ik me vooral veilig voelen.
Maar goed. Ik ging de lakens in de was doen en bedacht dat ik badkamer waar de wasmachine staat nog schoon moest maken. En toen ik daarmee klaar was, besloot ik dat ik ook graag de keukenvloer wilde dweilen, maar daar stonden nog tassen met boodschappen die opgeruimd moesten worden (ik zei het toch? niet productief). Dus dat heb ik maar even eerst gedaan (en eigenlijk was het natuurlijk een klusje van niets). Daarna geveegd. Gang ook maar meteen meegenomen en ach, als ik dan toch bezig ben meteen de huiskamer ook maar. Dweil overal doorheen. Helemaal trots op mezelf aan de lunch.
En toen we klaar waren met eten, vond ik de porch bij de voordeur zo rommelig. Ook maar even opgeruimd, geveegd, matten schoongeborsteld, en gedweild. Toen was ik wel zo’n beetje aan mijn eind (want nog niet helemaal hersteld), maar dat gaf niet. Ik had ondertussen pastasaus in de slowcooker gegooid, dus ik hoefde niet veel meer te doen. Maar ik vouwde nog wel even een wasje, ruimde wat rondslingerende rommel op en… Je kent het wel. Gewoon lekker bezig.
Vandaag startte ik mijn dag in de tuin. Want na die regenbuien groeide daar wel wat meer dan de bedoeling was. Ik gooide anderhalve kruiwagen vol onkruid, snoeide een tak van de flamboyan die al drie maanden op de grond hangt en moest mezelf toen vertellen dat het tijd was om te stoppen. Ik had heel graag verder gegaan, maar ik begin verstandig te worden. Meestal voel ik altijd pas dat ik had moeten stoppen als het te laat is, en dan heb ik weer dagen nodig om te herstellen.
Toch had ik nog wat energie over. De was begon net te centrifugeren en daar wilde ik in ieder geval even op wachten. Hoe eerder het hangt, hoe eerder het droog is. Mijn streven is altijd om de waslijn leeg te hebben voor het avondeten, maar de laatste tijd… Nou ja. Dat is wel duidelijk inmiddels. Terwijl ik wachtte, rommelde ik wat in de keuken. Ik had een doosje verse takjes salie gekocht toen ik vorige week boodschappen deed, en het was hoog tijd om daar wat mee te doen. Dus selecteerde ik de langere stengels, knipte die af onder een bladknobbel en zette ze in een vaasje water, in de hoop dat ze willen wortelen. Dat is me één keer gelukt, maar die plant is helaas dood gegaan. De laatste paar pogingen zijn mislukt, maar ik blijf het toch proberen.
De rest legde ik op een doek om te drogen. Toen besloot ik salie op te zoeken in mijn kruidenboeken. Het is een zeer bekend kruid, dus er was nogal wat informatie. Het lastigste vind ik om al die informatie samen te voegen tot iets wat voor mij gemakkelijk te onthouden en/of na te zoeken is. Ik ben altijd op zoek naar video’s of blogs over het opbouwen van een “materica medica”, maar ik heb nog steeds geen methode gevonden die voor mij werkt. Maar ik heb wel zin om het weer te proberen en dat is fijn.
Ik hing de was op, bedacht dat ik mijn tuinhandschoenen buiten had laten liggen en besloot die nog even te gaan halen. Ik heb rubberen handschoenen (tegen stekels) en die worden er niet beter op als ze in de zon liggen. Maar ik vroeg me al een tijdje af de besora kora al bloeide (een inheemse plant waarvan ik de bloemen wil proberen te drogen voor de sier) en dus maakte ik een omweg door “het andere deel van de tuin”. Dat viel niet helemaal mee. Het paadje dat ik daar een half jaar geleden maakte, was alweer aardig overwoekert, maar het lukte. En ik kreeg meteen zin om daar ook aan de slag te gaan.
Uiteindelijk is het de bedoeling om dat deel van onze grond te bebouwen en/of te verkopen, maar voorlopig beschouw ik het nog als mijn tuin. Dit stuk (zo’n 900 vierkante meter) is totaal verwilderd, wat ik eigenlijk wel leuk vind. Maar ik weet inmiddels dat het verwijderen van doornstruiken ervoor zorgt dat andere planten een kans krijgen, dus dat wil ik daar ook doen. Ik kreeg er echt zin in, maar ik voelde toch ook wel dat ik die ochtend al een paar uur zwaar werk had gedaan, dus beloofde ik mezelf er binnenkort aan te beginnen.
Ik vond dat ik, nu ik zo lekker bezig was, ook wel eens een blogpostje kon proberen te schrijven en ging boven achter mijn bureau zitten. Maar het was inmiddels bijna lunchtijd. En dus liep ik na tien minuten typen maar weer naar beneden om de soep op te zetten. Na de lunch en de afwas ging ik eerst even buiten zitten om mijn derde en laatste kopje koffie van de dag te drinken. Meestal is dat het moment waarop ik afhaak, zeker als ik mezelf toesta om “even” op youtube te kijken. Ik voelde me al een beetje inkakken. Maar tot mijn verbazing zit ik nu toch weer achter mijn bureau. En het lijkt wel of ik bijna klaar ben met een blogpost. Als die af is, heb ik nog wat ideeën die ik uit wil werken, of in ieder geval op een rijtje wil zetten. En…
Ik wil maar zeggen: het is fijn om lekker bezig te zijn.